Francuski pisac Edmond Paris o Istoriji Balkana. Srpska država je odavno “trn u oku” Vatikana, odakle još iz vremena pape Pija Desetog
stižu evropskim vladarima instrukcije da svim sredstvima zadaju smrtni udarac “đavoljoj” Srbiji koja otežava željeni prodor katoličanstva prema istoku i kažnjavanje “raskolnika hrišćanstva”, uključujući najveću pravoslavnu državu - Rusiju.
Ovu tezu izneo je francuski publicista EDMOND PARIS u svojoj knjizi “Jezuiti - tajna papina vojska”, koja je upravo prevedena na slovački kao i više slovenskih jezika, navodeći da su upravo pripadnici ovog katoličkog reda, osnovanog još u 16. veku, najsmernija tajna papinska vojska u ostvarivanju vatikanskih ambicija.
Pripadnici ovog reda kojeg EDMOND PARIS naziva “militantnim” otvoreno su podržavali instaliranje faš,ističkih kvislinških režima u Slovačkoj, Belgiji, Francuskoj, a pre svega prilikom stvaranja i održavanja Nezavisne države Hrvatske koja je bila, geografski, najbliža “đavoljoj Srbiji” i njenom “nekatoličkom” narodu.
Francuski publicista je u svom obimnom opusu objavio i knjigu o genocidu ust,aša nad Srbima u periodu 1941. do 1945.godine koji je, kako navodi autor, brižljivo zataškavan i minimiziran.Papa Pije Deseti umro je 1914. godine, u vreme kada je počeo Prvi svetski rat. Zbog toga, kako je napisao EDMOND PARIS, u jednoj od brojnih “antijezuitskih” knjiga, Papa Pije Dvanaesti, koji je podržavao faš,izam i antisemitizam, proglasio je Pija Desetog za sveca.
EDMOND PARIS u svojoj knjizi “Jezuiti - tajna papina vojska” navodi da su gore saopštena saznanja rezultat uvida u dugo čuvane dokumente Austro-Ugarske države od koje je papa Pije Deseti najviše očekivao u relizaciji projekta kažnjavanja Srbije. Mnogi poverljivi sastanci između vatikanskih i bečkih čelnika, uz učešće nekog od vodećih jezuita, kako se vidi iz dugo dobro čuvanih dokumenata, imali su kao glavnu temu uništavanje Srbije.
Na jednom od tih sastanaka preneseno je radovanje svetog oca što Franc Jozef “nema samilosti prema Srbima”, očekujući da će “svakog časa najmoćniji i najverniji katolički suveren vojnički krenuti na taj pravoslavni državni prostor”.
Nakon vesti o atentatu na Ferdinanda u Sarajevu papa je shvatio da su otvoreni svi putevi napada na Srbiju, bez obzira na gotovo očajničke pokušaje srpskih čelnika da sačuvaju mir.